گوگل هفتهٔ گذشته کنفرانسی برگزار کرد و از نسخهٔ جدید اندروید (Android M) رونمایی نمود. آنچه که در این به روزرسانی خودنمایی می کند، توجه گوگل به ایجاد قابلیت ها و ویژگی هایی است که کاربران درخواست کرده اند.

در نسخهٔ پیشین، ظاهر اندروید به کلی عوض شد و شیوهٔ طراحی Material Design به اندروید راه یافت. ولی در اندروید M تغییرات ظاهری آن چنانی به وجود نیامده و به نظر نمی رسد به اندازهٔ نسخهٔ قبلی توجه کاربران را به خود جلب کند.

نسخهٔ آزمایشی اندروید M هم اکنون برای گوشی های Nexus 5, Nexus 6 و تبلت Nexus 9 قابل دریافت است ولی توجه داشته باشید که این نسخه هنوز در مرحلهٔ آزمایشی است و تا آمدن نسخهٔ نهایی تغییرات بسیاری در آن به وجود خواهد آمد. اگر اندروید M را بر روی گوشی یا تبلت Nexus خود نصب کردید انتظار نداشته باشید که به خوبی و بدون هنگ کردن کار بکند. ویژگی های اندروید M به اختصار عبارت اند از:

تغییراتی در ظاهر سیستم عامل

تنظیم راحت تر صدا

تم تاریک

باز کردن چند برنامه در یک صفحه

مدیریت مجوزها

پرداخت الکترونیکی با Android Pay

اشتراک مستقیم

هوشمندتر شدن Google Now

صرفه جویی در مصرف باتری با قابلیت Doze

تغییرات ظاهری سیستم عامل

گوگل در اندروید M می خواهد رابط کاربری را بهبود داده و کار با اندروید را لذت بخش تر و راحت تر بکند. نه اینکه مثل نسخهٔ قبلی، طراحی اندروید را به کل متحول کند. با دیدن صفحهٔ قفل، اولین تغییری که متوجه آن می شویم جایگزین شدن آیکون تماس با آیکون باز کردن Google Now است. که البته ما ترجیح می دهیم همان آیکون تماس مثل گذشته باشد و Google Now نیز با یک دستور صوتی فعال شود. دیگر تغییر صفحهٔ قفل، فونت آن است که نسبت به گذشته کمی درشت تر است و نوشته ها نیز همه با حروف بزرگ نوشته می شوند.

بزرگ ترین تغییری که در ظاهر اندروید M مشاهده خواهید کرد، عمودی شدن صفحهٔ برنامه ها است. در نسخه های پیشین اندروید، صفحهٔ برنامه ها به صورت افقی حرکت می کرد ولی در اندروید M به صورت یکپارچه عمودی حرکت می کند. همچنین برنامه ها به ترتیب حروف الفبا مرتب شده اند تا راحت تر برنامهٔ موردنظرتان را پیدا کنید. البته گزینهٔ Search نیز برای جستجوی نام برنامه وجود دارد.

بالای لیست برنامه ها، یک گروه از برنامه های پراستفاده وجود دارد که هنوز قابل ویرایش نیست ولی احتمالاً بر اساس میزان استفاده شما از برنامه ها تغییر می کند.

در تنظیمات، تغییرات متعددی وجود دارد ولی بزرگ ترین آن، اضافه شدن عنوان Google به لیست تنظیمات است. پیش ازاین تنظیمات برنامه های گوگل در برنامهٔ جداگانه ای به نام Google Settings بودند که در اندروید M جزو لیست تنظیمات گوشی آمده است.

در تنظیمات Google، بیشتر گزینه ها همان هایی هستند که در Google Settings بودند، به جز گزینهٔ Set up nearby devices که جدیداً اضافه شده. در این قسمت می توانید دستگاه های دیگر را با بلوتوث به گوشی خودتان متصل کنید ولی هنوز مطمئن نیستیم که به چه دردی می خورد و ظاهراً در این نسخهٔ آزمایشی کار نمی کند.

گوگل بالاخره یکی از مشکلات آزاردهندهٔ اندروید را برطرف کرد و دکمه های تنظیم صدا را در کنار هم قرارداد. در اندروید L اگر مثلاً در صفحهٔ خانه باشید، تنها می توانید صدای زنگ گوشی را کم وزیاد کنید. برای تنظیم صدای نوتیفیکیشن ها یا صدای بازی باید برنامه ای که آن صدا را پخش می کند بازکنید و دکمهٔ ولوم را فشار دهید یا اینکه در تنظیمات گوشی به دنبال گزینهٔ تنظیم صدا بگردید.

در اندروید M این مشکل برطرف شده و دکمه های تنظیم صدا کنار هم قرارگرفته اند. تنها کافی است فلش کنار آن را بزنید تا دیگر گزینه های بازشوند.

بازگشت تم تاریک

مدتی است که تم سفید بر محیط سیستم عامل اندروید و برنامه ها حکمرانی می کند. درصورتی که در شب نگاه کردن به تم تاریک راحت تر است و نمایشگرهای AMOLED نیز با تاریک بودن صفحه باتری کمتری مصرف می کنند. بسیاری از کاربران نیز تم تاریک را بیشتر از تم روشن دوست دارند.

در نسخهٔ آزمایشی اندروید M در تنظیمات Developer Options گزینهٔ Theme وجود دارد که سه گزینهٔ تاریک، روشن و خودکار را در اختیار شما می گذارد. اگر گزینهٔ خودکار را انتخاب کنید، احتمالاً در شب یا درجاهایی که نور محیط کم است، تم تاریک به صورت خودکار انتخاب می شود. لازم به ذکر است انتخاب تم فعلاً به تنظیمات اندروید محدود می شود و برنامه ها و دیگر قسمت های سیستم عامل به همان رنگ قبلی شان خواهند ماند.

ویرایش گزینه های تنظیمات سریع

در تنظیمات Developer Options در اندروید M گزینه ای به نام System UI Tuner وجود دارد. شاید در نگاه اول نتوان از نامش حدس زد که چکار می کند ولی با فعال کردن آن گزینه ای برای ویرایش آیکون های تنظیمات سریع ظاهر می شود.

با این گزینه می توانید جای آیکون های Quick Settings را عوض کنید، موارد اضافه را حذف یا موارد جدید را به آن اضافه کنید.

برنامه ها از شما اجازه می گیرند

برای اکثر کاربران اهمیت ندارد که یک برنامه چه مجوزهایی دارد و از کدام یک از قابلیت های گوشی استفاده می کند. شاید حتی ندانند که یک برنامه برای استفاده از قابلیت های سیستم عامل مثل اتصال به اینترنت، ارسال پیام و … اجازه می گیرد و بدون توجه به محتوای مجوزها، آن برنامه را نصب می کنند. همین مسئله یک کمبود امنیتی است که به موجب آن برنامه های مخرب می توانند از قابلیت های گوشی بدون اطلاع کاربر، سوءاستفاده بکنند.

در نسخه های پیشین اندروید، وقتی برنامه ای را نصب می کنید، لیست مجوزهای درخواستی آن برنامه به نمایش درمی آید و شما تنها دو گزینه دارید. یا با همهٔ آن ها موافقت کرده و برنامه را نصب می کنید یا اصلاً از نصب برنامه منصرف می شوید.

اما در اندروید M سیستم مجوزها مشابه iOS بازطراحی شده تا هر موقع برنامه ای نیاز داشت از قابلیت خاصی از سیستم عامل استفاده بکند، اجازهٔ آن را از شما بگیرد. مثلاً اگر واتس اپ می خواهد صدای شمارا ضبط کند، اول باید اجازه بدهید که از میکروفون استفاده کند.

در تنظیمات اندروید M نیز می توانید مجوزهای برنامه ها را مدیریت کنید. در قسمت App permissions مجوزها در گروه های ساده نشان داده شده اند. هرکدام را که بازکنید، برنامه هایی که از آن مجوز استفاده می کنند را نشان می دهد.

در تنظیمات مربوط به هر برنامه نیز گزینهٔ Permissions وجود دارد که در آن تمام مجوزهای درخواستی آن برنامه لیست شده اند و می توانید هرکدام را جداگانه فعال یا غیرفعال کنید.

البته لازم به ذکر است که اگر به برنامه های کنونی مجوزهای درخواستی شان را ندهید شاید اصلاً کار نکنند. در آینده سازندگان نرم افزارها باید در برنامه هایشان در نظر بگیرند که اگر کاربر فلان مجوز را به برنامه نداد، چه اتفاقی بیفتد.

وقتی در نسخه های قبلی اندروید وارد تنظیمات برنامه ها می شدیم با سه گروه Running, Downloaded و All مواجه می شدیم که کمی گیج کننده بود. در اندروید M این بخش بسیار ساده شده و همه ی برنامه ها در یک گروه قرار دارند. ولی در عین حال ابزارهای بسیار قوی برای مدیریت برنامه ها به وجود آمده که مدیریت مجوزها از آن جمله است.

Google Now دستیار صوتی اندروید است که به صورت هوشمند در کارها کمکتان می کند و قرارهای ملاقات، زمان رسیدن تا محل کار، رستوران های نزدیک و … را به شما یادآوری می کند. این برنامه در اندروید M به قابلیتی به نام Now On Tap مجهز خواهد شد که آن را بسیار قوی تر و هوشمندتر از گذشته می کند.

Now On Tap به طور هوشمند متوجه می شود که به چه چیزی بر روی صفحه نگاه می کنید و چه سؤالی ممکن است در مورد آن داشته باشید. حال کافی است دکمهٔ خانه را چند ثانیه نگه دارید تا Google Now در نیمی از صفحه باز شود و به آن سؤال پاسخ دهد.

برای مثال فرض کنید با دوستتان در حال چت هستید و او پیشنهاد می دهد که شب به رستوران Reposado بروید. شما نمی دانید این رستوران کجاست و کیفیت آن چگونه است. علاوه بر این باید بدانید که امشب غذای موردعلاقهٔ شمارا دارد یا نه؟

پیش ازاین برای یافتن این اطلاعات مرورگر را باز می کردید و در اینترنت به دنبال نام رستوران می گشتید. ولی باقابلیت Now On Tap تنها کافی است دکمهٔ خانه را نگه دارید تا Google Now به صورت هوشمند تشخیص بدهد که در مورد چه صحبت می کنید و اطلاعات رستوران را نشان بدهد. حتی گزینه هایی برای نمایش بر روی نقشه و تماس با رستوران وجود دارد تا به راحت ترین شکل اطلاعات موردنیازتان را به دست آورید.

در مثالی دیگر فرض کنید دوستتان در چت از شما می خواهد امشب برای دیدن Tomorrowland به سینما بروید. ولی شما هیچ چیزی در مورد این فیلم نمی دانید. کافی است دکمهٔ خانه را نگه دارید تا Google Now بازشده و اطلاعاتی در مورد این فیلم مثل تصویر آن، نقد و بررسی و امتیاز آن فیلم در سایت IMDB، پخش Trailer در یوتیوب و دیگر لینک ها را در مورد آن نمایش دهد، بدون اینکه هیچ عبارتی را در کادر جستجو وارد کرده باشید.

یا مثلاً در نرم افزار Foursquare یک مکان دیدنی پیدا می کنید که دوست دارید ازآنجا دیدن کنید. ولی نمی دانید که چقدر با محل کنونی شما فاصله دارد. کافی است دکمهٔ خانه را نگه دارید تا Google Now باز شود و در جستجوی صوتی بگویید «چقدر تا اینجا فاصله دارد؟»

بااینکه نام آن مکان را نیاورده اید، ولی Google Now به طور هوشمند متوجه می شود که در Foursquare در حال بررسی چه چیزی هستید و فاصلهٔ شما تا آنجا را درون نقشه نمایش می دهد.

گوگل در کنفرانس Google I/O طرز کار Now On Tap را نمایش داد ولی این قابلیت در نسخهٔ آزمایشی اندروید M که هم اکنون عرضه شده کار نمی کند.

ممکن است فکر کنید بررسی دائمی اطلاعات توسط گوگل، حریم خصوصی کاربران را به خطر می اندازد ولی گوگل اعلام کرده که قابلیت Now On Tap تنها وقتی اطلاعات روی صفحه را بررسی می کند که دکمهٔ خانه نگه داشته شده باشد و Now On Tap نیز به صورت خودکار غیرفعال است. مگر اینکه کاربر از عمد آن را فعال کند و با پذیرش شرایطش از آن استفاده کند.

وقتی شما می خوابید، گوشی نیز می خوابد

امروزه اگر در یک به روزرسانی اندروید، مصرف باتری کاهش نیابد، نمی توان آن را به روزرسانی نامید. گوگل این دفعه هم ما را ناامید نکرد و یک ویژگی جالب در اندروید قرار داد که مصرف باتری را در زمان استفاده نکردن از گوشی بسیار کاهش می دهد.

در اندروید M اگر ساعت ها گوشی را روی میز رها کرده باشید، سنسورها تشخیص می دهند و گوشی وارد حالتی به نام Dozing می شود. کارایی گوشی در این حالت کم می شود و فقط برنامه های مهم مثل آلارم و پیام به صورت عادی به کارشان ادامه می دهند.

گوگل می گوید این قابلیت را روی دستگاه های Nexus که تست کرده، مصرف باتری نسبت به اندروید L به نصف کاهش یافته است.

اندروید M از USB نوع C نیز پشتیبانی می کند که جریان برق بیشتری برای شارژ گوشی انتقال می دهد. علاوه بر این قابلیتی در اندروید M وجود دارد که با یک گوشی یا تبلت، دستگاه دیگری را شارژ کنید. یعنی گوشی یا تبلت شما تبدیل به پاور بانک می شود.

شناسایی اثرانگشت و پرداخت الکترونیکی

سازندگانی که می خواهند سنسور اثرانگشت برای گوشی هایشان بگذارند، از این به بعد کارشان راحت تر خواهد بود. چون گوگل زحمت برنامه نویسی آن را کشیده و پشتیبانی از سنسور اثرانگشت را درون اندروید M قرار داده است. به همین خاطر منتظر هستیم گوشی ها و تبلت های بیشتری در آینده به سنسور اثرانگشت مجهز شوند.

Android Pay سرویس جدید پرداخت الکترونیکی گوگل در اندروید M است که با Apple Pay رقابت کرده و کاستی های سرویس های پیشین پرداخت گوگل مثل Google Wallet را برطرف می کند.

گوگل برای راه اندازی Android Pay با ۷۰۰ هزار فروشگاه قرارداد دارد. تنها کافی است قفل گوشی را بازکنید و گوشی را نزدیک دستگاه مخصوص پرداخت در فروشگاه ببرید تا پرداخت صورت بگیرد. گوگل همچنین اعلام کرده که برای تضمین ایمنی پرداخت، یک شماره کارت مجازی ایجادشده و شماره کارت واقعی هیچ گاه به فروشگاه داده نمی شود.

اجرای چند برنامه در یک صفحه

سال ها است که استفاده از تبلت ها و گوشی هایی با صفحهٔ نمایش بزرگ بین مردم رایج شده ولی اندروید هنوز از قابلیت نمایش چند برنامه در یک صفحه پشتیبانی نمی کند. در این مدت کاربران زیادی از گوگل درخواست کرده اند که چنین قابلیتی در اندروید ایجاد کند و ظاهراً در اندروید M شاهد آن خواهیم بود.

قابلیت Multi-window در اندروید M در مراحل ابتدایی است و حتی در مرحله ای نیست که گزینه ای برای فعال کردن آن وجود داشته باشد. برای فعال کردن Multi-window باید طبق دستورالعمل این لینک، فایل build.prop را دست کاری بکنید تا گزینهٔ مربوطه در تنظیمات Developer Options ظاهر شود.

این قابلیت در اکثر مواقع کار نمی کند و دیدن آن تنها ما را امیدوار می کند که گوگل آن را تا نسخهٔ نهایی اندروید M کامل کند.

Multi-window صفحه را به چهار قسمت تقسیم می کند به صورتی که می توانید ۲، ۳ یا ۴ برنامه را همزمان بر روی صفحه اجرا کنید.

برای مشخص کردن مکان هر برنامه نیز باید از منوی برنامه های اخیر استفاده کنید.

تاکنون با منوی Share می توانستیم عکس، پیام و … را از یک نرم افزار به نرم افزار دیگر بفرستیم. برای مثال از نرم افزار واتس اپ به وایبر می فرستیم و سپس درون وایبر مشخص می کنیم که گیرندهٔ این پیام کیست.

در اندروید M یک پله جلوتر رفته و می توانیم مخاطبین درون نرم افزارها را مستقیماً انتخاب کنیم.

این قابلیت که Direct Share نام دارد برای افرادی که تصاویر و پیام های زیادی را با دیگر مخاطبین و گروه ها به اشتراک می گذارند، در وقت و تعداد مراحلی که باید طی شود صرفه جویی می کند.